Wollig winterrokje

Even stil op blog-gebied. Maar dat is dan ook alles. Want verder heel druk. En gelukkig ook met de nieuwe lockmachine. Maar daarover morgen meer. Eerst dit wollige winterrokje. Op de gewone machine gemaakt. Want deze stof hoeft niet afgewerkt te worden. Wel zo makkelijk.

Ik ben eigenlijk altijd wel van 'als je iets nieuws hebt, trek je het meteen aan'. Maar dat is nu met het prachtige na-zomer-zonnetje niet aan de orde. Het is dat ik zo van dit weer houd, want anders zou ik het nog bijna jammer gaan vinden...

In Burda 10 van 2009 vond ik het patroontje. Heerlijk eenvoudig. Leek zo. Want mijn dochter heeft geen standaardmaat, blijkt. En eigenlijk had ik dat ook wel kunnen weten vanuit de ervaring met dit rokje. Ik had hem vrijwel helemaal elkaar zitten. Lekker stevig dubbel gestikt. Toen bleek dat hij te wijd was. En niet zo'n beetje. Dus geen mogelijkheid tot een beetje sjoemelen met een dikke legging of maillot eronder. En een stukje elastiek in de taille is met dit model en deze stof ook niet de bedoeling. Uithalen was geen optie. Want zie het garen maar eens terug te vinden in de wollige stof. Dus ik knipte de zijnaad eruit en stikte een nieuwe aan de rechterzijde. En de linkerzijde werd ook een stuk smaller gemaakt. Want de middennaad moest natuurlijk wel in het midden blijven. Het was dus alles of niets. Maar nu past hij. En daar gaat het om. En de bloem? Die maakte ik er extra bij, want dat staat zo vrolijk.