Granny's in de maak

Het vorige kussen heb ik zelf gehouden. Mijn dochter vindt hem wel heel mooi. Maar zij houdt niet zo van grijs. Ik wel. Dus dat is dan duidelijk.

Nu haak ik een witte voor haar. 27 granny squares klaar. Nog 22 te gaan.

Wordt vervolgd.

Zpaghetti-poef

Op mijn ik-zou-zo-heel-graag-willen-lijstje staat de poef van Christien Meindertsma. Daar onder staat 'een grote prijs winnen in de staatsloterij'. Want ik vind de poef wel echt heel mooi met zijn mooie dikke wol in prachtige kleuren, maar kan dit nu niet zomaar betalen. Want ik wil natuurlijk wel het liefst een grote.

Dus ik besloot vorig jaar al eens om er zelf één te breien. Drie maal dikke draad op dikke naalden. Heel veel bollen. Nu heb ik een enorme lap. Ik wist niet hoe ik hem ergens toonbaar omheen kon maken. Die wacht dus op een betere bestemming.

Toen vertelde deze collega dat zij een poef had gehaakt. Van Zpaghetti. En het was een succes. Het haken en het resultaat. Dus ik was enthousiast. En nu heb ik ook een poef.

Voor nu voor iedereen hele fijne kerstdagen. Ik ga beginnen met de voorbereidingen voor morgen.

Wollig warme winter

Begin december zag ik dit moois van naais. Toen wist ik wat ik nodig had graag wilde maken. Dus toen zij het patroon ook poste was ik één van de hebberigen.

De goede sint deed mij de wol cadeau (Phildar partner 6 met een draadje kid-silk). En ik ben direct gestart. En opnieuw gestart. En nog eens gestart. Want ik ging nog al eens mis. En als ik wat uit moest halen, wist ik niet hoe ik het juist moest oppakken. Dus ik haalde alles uit. Maar ik moest hem maken. Uiteindelijk koos ik ervoor om de sjaal minder breed te maken en hem te breien op naalden 8. Dit ging sneller. En éénmaal een eindje onderweg ging het steeds beter.

Vanmorgen was hij af. En ik blij. Vanmiddag stapte ik trots door de sneeuw.

Cosy kussen

Eindelijk. Een berichtje. En ook eindelijk mijn granny-square-kussen af.

Het kostte wat tijd. En een woonkussen ging me te ver. Want ik wil nog meer maken. Maar ik ben heel tevreden over het resultaat. De felle kleurtjes knallen er lekker uit tegen het spierwitte en het ingetogen grijze.

De komende weken lekker veel vrije tijd. En niet al te veel gepland. Zo'n heerlijk gevoel als je 's ochtends opstaat en je nog de hele dag kunt invullen. Dus ook tijd om dingen (mooier) te maken.

Fimo-gefriemel

Ik heb gefrustreerd gefriemeld met fimo. Dingen geprobeerd die niet helemaal volgens plan verliepen. Maar ach, je leert van je fouten, nietwaar?

Mijn eerste idee was het bekleden van een spanen doosje. Dat kon niet misgaan. Dacht ik. Maar dat was te optimistisch:
- het maken van een gelijkmatig glad lapje klei is niet eenvoudig zonder pastamachine.
- het aanbrengen van het lapje klei rond het doosje is niet makkelijk. Als ik wreef om de naad weg te krijgen lubberde het lapje klei uit en schoof het zo weer van mijn doosje.
Dus ik beplakte het doosje met allemaal kleine stukjes klei. Die ik maar een klein beetje uitwreef. Nu bleven ze wel zitten. Hobbelig en bobbelig. Compleet met vingerafdrukken.

Daarna maakte ik nieuwe cadeaulabels. Een soort van probeerseltje voor de kerst. Ik wilde er graag tekst op. Dus ik kocht een stempelsetje. Met hele kleine lettertjes. Die je alleen met een pincet kunt hanteren. Het was dus wat gepriegel. Want:
- als je ze te zacht in de klei drukt zie je de tekst bijna niet.
- als je ze te hard duwt zit er een rechthoekje om ieder lettertje.
- vooral: zie ze maar eens recht te krijgen!
Maar goed, er werd wat geproduceerd. En op het laatst bedacht ik me zelfs dat je stempelinkt op de stempeltjes kunt doen. Dan zijn de lettertjes beter leesbaar (onderste labeltje).

Wel wat geleerd van deze probeersels. Maar helaas kwam de belangrijkste les kwam achteraf. Toen ik wat had rondgespeurd op internet. Dáár had ik mee moeten beginnen!
Want op het www las ik onder andere dat:
- fimoklei vast gelijmd kan worden op je object. Ook voor het bakken. Dan blijft het goed zitten. Aha...
- de ieniemienie-stempel-lettertjes gebruikt worden in een speciale houder. Voor je gaat stempelen duw je de lettertjes daar allemaal in. Keurig naast elkaar, allemaal even diep. En dan stempel je complete teksten in één keer. Dat is makkelijk...