Nog vééél te gaan....

Al te vaak hebberig jaloers bewonderend gekeken naar mooie shawls, dekentjes en kussentjes. Van granny squares. Alleen de naam al vind ik leuk! En nu heb ik eindelijk een start gemaakt. Ik heb er nu 12. Voor een woonkussen. Nog véééél te gaan, maar ik haak rustig door. Zo lekker kneuterig en ontspannend.

Pennenzakjes voor schoenmaatjes

De school van mijn kinderen doet ieder jaar mee met 'Schoenmaatjes' van Edukans. Erg leuk en leerzaam, vind ik. We vullen 2 schoenendozen. Een meisjesdoos en een jongensdoos. Daar gaan allerlei schoolspulletjes, een knuffel, wat klein speelgoed en toiletartikelen in. De kinderen hebben plezier in het uitzoeken van de spulletjes in de winkel en kiezen tot slot iets van henzelf om er in te doen.

De pennenzakjes kwamen dit jaar natuurlijk niet uit de winkel. Ik maakte ze vanmiddag. Mijn dochter kon niet kiezen welke stof aan de buitenkant kwam, dus het werd half-om. Mijn zoontje vond het pennenzakje met de sterren en de raket zo mooi, dat hij daar ook wel een kussen van wil op zijn kamer. Leuk, daar ga ik voor zorgen!

Even de brief van school erbij gaan zoeken vanavond. Om te kijken wat de uiterste inleverdatum van de schoenendozen is. Want als er nog tijd is, maak ik nog toilettasjes.

De kinderen mogen de schoenendozen zelf inpakken en versieren. En zo worden het èchte cadeaus!

De nieuwe kleren van de kinderen

Het is niet dat de kinderen niets hebben om aan te trekken. Maar er is gewoon zoveel leuks te koop. En nu heb ik ook nog de wondere wereld van het zelf maken ontdekt. Met zoveel mooie stoffen. Zoveel leuke ideeën. En de kinderen moeten nog altijd gekleed worden. Dus hebben ze allebei wat nieuws.

Voor mijn dochter maakte ik een wikkeljurk. Een patroon uit Knippie najaar 2008. Gelukkig had ik al voordat ik de schaar in de stof zette het idee dat het jurkje wel erg kort was. Dus ik knipte 7,5 cm extra in de lengte. En nu bleek hij precies goed. Dat was een gelukstreffer. Want ik vond het jurkje ook wat smal ogen op de tekening. Maar daar durfde ik niets aan te veranderen. En dat was maar goed ook. Want eenmaal in elkaar bleek het jurkje eerder wat wijd.

Voor mijn zoontje ligt er al een paar meter stof klaar voor, wat in mijn hoofd, hele stoere overhemdjes zijn. Ik heb geen patroon. Wel echte overhemdjes. Die veel te duur zijn om even uit elkaar te halen. En nu durf ik dus niet zo goed te gaan knippen. Ik ben bang dat ik het verpest. En dus begon ik voor hem heel laf. Met een strijkapplicatie en een stukje lint. Op een mooi basisshirtje. We zijn allebei heel tevreden met het resultaat. Maar dit voelt natuurlijk niet echt als 'self-made'. Dus misschien begin ik dit weekend dan toch maar met een overhemdje.

Hanger voor een mooie kast

Op het kamertje van mijn dochter staat een oude kast. De deuren zijn krom getrokken. En her en der zit er een scheur in het hout. Maar ik vind hem prachtig! Ik schilderde hem heel mat wit aan de buitenzijde. Mat grijs aan de binnenzijde. De planken en de lades werden bekleed met een lief behangetje. Hij staat zo mooi tegen de hardroze muur.

En nu maakte ik een kasthanger voor aan het knopje. Mijn dochter vindt hem 'wel mooi', maar herinnerde mij er fijntjes aan dat zij om een konijntje had gevraagd. Dat zal mama leren te maken wat zij zelf wilde. Dus er komt er nog één. Gelukkig heeft ze ook nog een kledingkast.

Stoere dekbedhoes

Nee, er slapen hier geen kinderen buiten vannacht. Ik heb mijn lockmachine ingewijd vorige week. Met deze stoere dekbedhoes. Eindelijk kan de hoogslaper van mijn ventje worden opgemaakt met het beddengoed dat het verdient. In de stoere stijl van de hoogslaper en kleurend bij de rest van de kamer. Naast het sobere grijs en wit is er één uitgesproken wand in de kamer: een witte basis met gele bollen met een dun oranje randje.

Wat ging het naaien flitsend snel! Nou is een dekbedhoes natuurlijk niet veel meer dan rechtuit stikken. Maar toch. Het is wel heel erg handig als de randjes meteen zijn afgewerkt en netjes gesneden zijn.

De hoes krijgt nog een gele applicatie. Maar we zijn er nog niet helemaal over uit. Een stierenkop of een hert. Of toch een olifant? Maar ach, dat kan later nog. Voor nu slaapt mijn mannetje hier heerlijk onder.

Ik wilde graag mooi foto's maken. Het hoekje van het bed is zo dicht onder het plafond wat donker. Dus ik moest fotograferen met flitser. Dat doet geen goed voor de kleuren. Vandaar ook een paar foto's buiten.

Wollig winterrokje

Even stil op blog-gebied. Maar dat is dan ook alles. Want verder heel druk. En gelukkig ook met de nieuwe lockmachine. Maar daarover morgen meer. Eerst dit wollige winterrokje. Op de gewone machine gemaakt. Want deze stof hoeft niet afgewerkt te worden. Wel zo makkelijk.

Ik ben eigenlijk altijd wel van 'als je iets nieuws hebt, trek je het meteen aan'. Maar dat is nu met het prachtige na-zomer-zonnetje niet aan de orde. Het is dat ik zo van dit weer houd, want anders zou ik het nog bijna jammer gaan vinden...

In Burda 10 van 2009 vond ik het patroontje. Heerlijk eenvoudig. Leek zo. Want mijn dochter heeft geen standaardmaat, blijkt. En eigenlijk had ik dat ook wel kunnen weten vanuit de ervaring met dit rokje. Ik had hem vrijwel helemaal elkaar zitten. Lekker stevig dubbel gestikt. Toen bleek dat hij te wijd was. En niet zo'n beetje. Dus geen mogelijkheid tot een beetje sjoemelen met een dikke legging of maillot eronder. En een stukje elastiek in de taille is met dit model en deze stof ook niet de bedoeling. Uithalen was geen optie. Want zie het garen maar eens terug te vinden in de wollige stof. Dus ik knipte de zijnaad eruit en stikte een nieuwe aan de rechterzijde. En de linkerzijde werd ook een stuk smaller gemaakt. Want de middennaad moest natuurlijk wel in het midden blijven. Het was dus alles of niets. Maar nu past hij. En daar gaat het om. En de bloem? Die maakte ik er extra bij, want dat staat zo vrolijk.

Stoelhoesjes

Er waren eens 3 prinsesjes. Zij woonden met de koning en koningin in een mooi paleis. Zij hadden bijna alles wat hun hartjes begeerden. Veel roze en glitter. Zoals dat hoort bij prinsesjes.

Op een dag besloot de koningin dat het paleis opgeknapt en opgeleukt moest worden. Zij liet een nieuwe vloer leggen, kocht een nieuwe pronkkast en verschoof de koninklijke meubels. Zo was het naar haar zin.

De 3 prinsesjes hadden elk een Ikea-troontje. Alledrie dezelfde. Het is dat prinsesjes natuurlijk nóóóóit ruzie maken, want anders zou daar nog wel eens verwarring over kunnen bestaan...

Toen de 3 prinsesjes bijna jarig waren had de koningin een lastige taak. Het bedenken van de geschenken. Wat zouden de 3 prinsesjes nou nog graag krijgen? Ieder een eigen troontje. De koningin vond een patroontje voor een passend hoesje voor de rugleuning van de troontjes. Zij knipte het uit en ging daarmee naar het arme naaistertje. Ze vroeg het arme naaistertje 3 hoesjes te maken. De koningin koos stof en applicaties en vroeg wat glitter en glimmers toe te voegen. Zo paste het mooi in het nieuwe paleislijke interieur.

Het arme naaistertje ging ijverig aan het werk. Niet alles verliep volgens plan. Het netjes borduren van de namen met kleine kraaltjes lukte maar niet. Dus de plannen werden wat aangepast en het arme naaistertje ging verder. Op de dag van het Grote Feest waren de hoesjes klaar.

Het arme naaistertje was ook uitgenodigd voor het Grote Feest. Zij gaf de hoesjes (met deze verjaardagsbroches en nog wat andere roze cadeautjes) aan de 3 prinsesjes. De prinsesjes waren blij met hun gepimpte troontjes. Het werd een hele fijne dag en iedereen leefde nog lang en gelukkig.

Een gelukkige huisvrouw

Hij is bezorgd! Mijn lockmachine. Vanmorgen, toen ik net wakker was, stond de pakketbezorger aan de deur. Normaalgesproken zou ik niet zo'n haast maken om in mijn badjas en met make-uprestjes naar de voordeur te komen. Maar nu...

Ik ben dus een gelukkig mens. Mijn lief sprak het vermoeden uit dat ik mij de rest van de dag niet meer zou aankleden. Maar dat ging helaas niet op. We hebben al kinderschoenen en cadeautjes gekocht. En we gaan zo op pad voor een mijlpaal voor mijn dochter: afzwemmen voor B!

Maar vanavond...dan maak ik eerst de stoelhoesjes af. En daarna zet ik mijn lockmachine aan. Oeh, ik heb er zin in!

Om het berichtje visueel op te vrolijken heb ik er een fotootje bij gedaan van het prachtige schaaltje dat ik kreeg op de woonbeurs. Alleen al het bemachtigen van dit schaaltje was een bezoek waard. Maar dat zou niet eerlijk zijn tegenover al het ander moois dat we hebben gezien....